श्री संत सोपानकाका महाराज
चला रे वैष्णव हो जाऊ पंढरियेसी प्रेमामृतखुण मागो त्या विठ्ठलासी ||1||
चालिले गोपाळ वाती वांकुलुया | भरले प्रेमरसे मग ते वाजविती टाळिया ||2||
दिंड्या गरूडटके मृदंगाचे नाद | गाताती विठ्ठलनाम करिताती अल्हाद ||3||
पाले पंढरी भीमा देखियली दृष्ठी | वैष्णवाचा गजरू आनंदे हेलावली सृष्टी
||4||
गजरू गोपाळांचा श्रवणी पडियेला | शंखचक्र करी विठ्ठल सामोरा आला ||5||
कासवदृष्ठी न्याहाळी रंगी नाचतु पै उगला | सोपान म्हणे आम्ही वाळवंटी केला
काला ||6||
दुजेपणी ठाव द्वैत ते फेडिले | अद्वैत बिंबले तेजोमय ||
तेजाकार दिशा बिंबी बिंब एक | निवृत्तीने चोख दाखविले ||
निमाली वासना बुडाली भावना | गेली ते कल्पना ठाव नाही ||
सोपान नैश्वर परब्रम्ह साचार | सेवितु अपार नामघोषे ||
|